Hoi iedereen,
Het is hoogst besmettelijk en vooralsnog ongeneeslijk, oorzaak: het hikingvirus. Ook ik ben er het slachtoffer van geworden. Na jaren van inactiviteit kan het virus plots in alle hevigheid toeslaan. Dit als korte samenvatting van wat me is overkomen.
Mijn trekkersbestaan begon in mijn twintigerjaren met trektochten in Ijsland (1985) en Zweeds Lapland (1986). Met de bergstijgers en Bloso (cursus initiator bergwandelen) deed ik tochten in Oostenrijk en Zwitserland. Maandelijks ging ik met de bergstijgers op klimweekend in onze Ardennen: Dave, Goyet, Freyr, Marche-les-dames. Later ging het richting Nepal, een drielandentocht Zweden-Noorwegen-Finland en de West Highland Way (Schotland). Met 2 van mijn kinderen, toen 9 en 8 jaar, trok ik cross-country van Aviemore naar Fort William. Voor de kids een intense ervaring: wildkamperen, herten spotten, vuurtje stoken en … midges.
Veel wandelvakanties met de familie (papa, mama en 3 kids): Queyras, Pyreneeën, Provence, …
De voorbije jaren ben ik weer intenser aan het hiken geslagen met Padjelanta (2009), Groenland en Ijsland (2011) en Spitsbergen (2012). Ondertussen reeds een paar jaar 50+. De volgende jaren wil ik me toeleggen op wintertrekkings met ski en pulka. Afwachten wat het wordt …
Tot later eens!
