HOME › FORUM › Materiaal en techniek › 'Gekleurd' kookwater
-
AuteurBerichten
-
Hoi,
Ik kreeg via bivakzone.be volgend vraagje over een probleem met kookwater op een van de bivakplaatsen. Ik kan er niet dadelijk op antwoorden, iemand wel?
Op de link hieronder heeft de vraagsteller ook een foto geplaatst ter illustratie. Grtz
Twee weken geleden op de bivakzone wortel overnacht. Water dat kraakhelder uit de pomp kwam, bleek troebel te worden bij koken. Navraag op het internet suggereert Ijzer en/of mangaan.
Weet iemand of dit ook voor de bivakzone Wortel de verklaring kan zijn?
Niet vanuit mijn kennis maar het is altijd boeiend om te gaan zoeken naar een antwoord.
Ik zou de vlaamse milieu maatschappij raadplegen met dezelfde vraag. Of de provincie?
Ik kan me niet voorstellen dat ze, al is het eenmalig een waterstaal hebben geanalyseerd. Misschien is er wat geld voor een onderzoek.
http://www.provincieantwerpen.be/aanbod/dlm/pih/onderzoek/water.html
Geoxideerd ijzer lees ik geregeld. Zeker voor meer oppervlakkig geslagen pompen in de kempen. Misschien duidt het op aanwezigheid van bv ijzerbacteriën maar tegelijk zie ik het opduiken van een film op het oppervlak als een indicatie voor bv een ijzerfosfaat verbinding.
Zoeken leverde ook een “anders soortige” kaartmateriaal op
https://dov.vlaanderen.be/dovweb/html/index.htmlLuc,
De reden voor het verkleuren van het water bij koken vormt een hoge concentratie aan opgeloste metalen in het grondwater (wellicht vooral ijzer). Bij het koken oxideren deze metalen en zweven dan in minuscule vaste vorm in het water wat de verkleuring veroorzaakt.
Ik denk dat de verklaring in het volgende moet worden gezocht. De ondergrond in de Antwerpse kempen bestaat uit zandgrond aan de oppervlakte welke rust op een opeenvolging van kleilagen en zandlagen tot we stoten op een dikke kleilaag, de Boomse klei welke in de Noorderkempen meer dan 100m dik is. Vooral in de Noorderkempen en in vele beekvalleien in de Kempen zit de eerste kleilaag niet zo diep onder de oppervlakte waardoor een hoge concentratie aan metalen uit de inspoelingslaag van de podzolbodem oplossen in het oppervlaktegrondwater. De zandlaag aan de oppervlakte in de Kempen bevat van nature uit een podzol bodem. Bij zulke bodem heb je onder de donker gekleurde humusrijke toplaag een bleke uitspoelingslaag (het typische wit tot geelachtig zand welke hier in de volksmond het “jeir” wordt genoemd). Deze laag is volledig arm aan mineralen. Infiltrerende neerslag loste deze mineralen op welke dan dieper in de bodem migreerden om daar dan plots een overschot aan mineralen af te zetten (inspoelingslaag). Omdat de eerste kleilaag niet zo diep zit in de Noorderkempen, zit die inspoelingslaag dicht op de kleilaag. De oppervlaktegrondwaterlaag die rust bovenop de eerste kleilaag bevindt zich daardoor in een zeer mineralenrijke bodemlaag waardoor deze mineralen en metalen in hoge concentraties oplossen in het oppervlaktegrondwater. Grondwater in de Antwerpse Kempen afkomstig uit de oppervlaktegrondwaterlaag bevat daarom typisch zeer hoge concentraties metalen. Je kan dit ook overal merken in de Antwerpse kempen waar grondwater opwelt. Vele beekjes en sloten bevatten een dikke roestbruine bodemlaag, allemaal mineralen die uitoxideren bij het in contact komen van het grondwater met de buitenlucht.
Vermoedelijk wordt er op de bivakzone Wortel wellicht grondwater aangetapt uit die metalenrijke oppervlaktegrondwaterlaag. Het best zou men hier dieper boren en grondwater aanboren uit een diepere grondwaterlaag onder een kleilaag.
Kan je van dit oppervlaktegrondwater nu drinken? Wat de gezondheidskant betreft ben ik geen expert, maar vermoedelijk lijkt me het geen goed idee om hier vaak van te drinken. Daarbij moet je ook bedenken dat alle pesticiden en andere schadelijke stoffen afkomstig van de landbouw enzovoort, zich ook opstapelen in deze bovenste grondwaterlaag. Over het algemeen is het nooit aan te raden om water te drinken in dicht bevolkte streken afkomstig van de grondwaterlaag die het dichtst bij de oppervlakte ligt.
Je zou dus eens moeten nagaan op welke diepte men op de bivakzone grondwater aftapt om te kijken of deze verklaring de oorzaak kan zijn en of het dan mogelijk is om eventueel dieper te boren.
Ha, goeie analyses!
Die uitleg lijkt me zeer aannemelijk. Ik herinner me tijdens het wandelen in de onmiddellijke omgeving daar dat er slecht doorstromende beken roestbruin waren gekleurd, waarop van die ‘olie-achtige’ vlekken lagen. Mogelijk afkomstig van kwelwater dus, met dezelfde verklaring rond ijzeroxidatie.
Toen ik er zelf was enkele weken nadat het waterpunt was geslagen en enkele dagen nadat er een pomp was op geplaatst, kleurde het pompwater grijzig, mogelijk door een verstoring tussen een klei- en waterlaag als gevolg van de boring. Nu lijkt het water dus wel helder uit de pomp te komen maar ontstaat er die reactie bij blootstelling aan de lucht.
Het lijkt me onwaarschijnlijk Ivo dat het pompwater van de Kempense bivakzones via labostalen wordt gecontroleerd, laat staan op regelmatige basis. Het is niet het opzet van een bivakzone om dat organisatorisch sterk op te volgen en daar veel tijd in te steken. De pompen zijn enkel bedoeld voor was-/afwaswater, desalniettemin lijkt het me interessant een inschatting te hebben over de mogelijkheden om er mee te koken. Aan de hand van jullie uitleg meen ik te mogen stellen dat het echt eerder als een noodoplossing moet worden beschouwd of eerder af te raden, enkel in geval je als bivakkeerder niet kan beschikken over beter water en op eigen risicio.
Bedankt voor jullie tijd, opzoekwerk en kennis.
Luc
-
AuteurBerichten
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.