Vroeger liep ik met een complete DSLR camera en een paar extra lenzen te zeulen, tegenwoordig neem ik “genoegen” met een goede fotocamera met een vaste (tele)lens. Alle indrukken leg ik bijna automatisch vast op de gevoelige sensor. Deze, en ook een paar eerdere wandelingen, heb ik gemaakt met het avontuur vooropgezet. Het doel en de weg is enigszins bekend, alleen het avontuur onderweg nog niet. Meestal komt het avontuur vanzelf.
De beschrijvende, of liever verhalende stijl, heb ik bewust gekozen. De meeste wandelverhalen zijn gericht op feitelijke (toeristische) informatie en de gebruikte spullen. Maar ooit zei een kennis van ons schamper dat hij in onze verhalen (toen nog Arjen & Sandra’s Voetsporen) het zweet, de ruzies en de tranen miste. Dat was een grapje, maar het heeft me wel aan het denken gezet. Daarom probeer ik nu indrukken en beleving te beschrijven. De hoofdpersoon is gereduceerd tot “wandelaar” en het wandelgebied wordt mythisch ipv een geocoördinaat.
De persoonlijke reacties zijn dan ook wel geslaagd te noemen. Ik heb al met diverse wandelaars contact gehad die mijn voetsporen volgden met het avontuur in gedachten, of dit van plan zijn te gaan doen.
